Kalemim fazla geliyor
Ömrün kısalığında
Her detayında boğucu: sözler, umutlar..
Dökülüyor yürekten
Dilsiz kalemiyle
Kokuşmuş sayfalara karanfil basıyor
Gül kurularının ardında
Ve silgi tozlarıyla taşkın sayfalarca.
Boşluk yok
Silik yazıların yeri dolmuş
İzi ya dünde kalmış ya da yarında
Ömürden kaçarı yok
Unutulur diye lekelerle doluyken
Ya hatırlarsak!
Bu son mu olur?
Başlangıç mı?
-T.Fatih Karabekmez-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder