Ve efsunlu bir öğlen güneşiyle çağlıyor kanlı dere..
İçinde et bırakmış, can bırakmış bir şiir gibi adın.
Yarama sardığın peygamber çiçeği kokusu
Ve suyun ince belinden tutmuş bir sevda korkusu..
Başımı eğdiğin küslüğün gölgesinde ağlıyor çiçekler.
Düşüp kendimi incittiğim sabahlar kadar yorgun ve uykulu kalbim.
Gecenin rengi kara..
Canımda tuttuğum, tuz ve yara..
-Şilan Avcı-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder