Küf

Küf tutmuş yassı bağlarım

Toprağa perçinli

Fersah fersah düğümlenmiş

Boğazımdan lokma geçmez

Halim nice olmuş

Yanarken

Kükürt kokulu bir islim sobası

Diken üstünde soluklar, yanıcı

Kara bir güneş, gölgesi üzerime serili

Kıskanç bir ay peşimde pervane

Ben tutulu, gün tutulu

Gün karası ömür yapışık bedenime

Çıkarmak maharet işi

Közleşmiş dünlerin yelpazesi

Sözlerin

Ele gelmez vaatlerim

Ak bir saç, korku ve hasretim

Eller tutulu, ayaklar çiğnenmiş

Taze asfaltlı yolların eski toprağı

Hanımeli kokusu ve ellerin

Öpülesi

Kara günlere bir dudak ıslaklığı

Nemli, sıcak, küfsüz

Beklemeye gelmez

Sarılası

Bağırdan bir köşe, bir taht

Kara bahta basılası

Yeni bir sayfa ve tükenmez kalem

Sonuca varmayan bir yazı

Ve imza

Başkasının 

T.Fatih Karabekmez