Hayatımda ilk kez biri bana
"Kendine çok dikkat et" dedi.
Anlamış onun kalbini taşıdığımı herhalde..
Rastgele yürürken aklına geleyim
Sızlasın için...
Zaman sen olmayınca geçmiyor,
Sen olunca da yetmiyor..
Üşüyorsan söyle,
Seni bir kat daha seveyim.
Bak!
Papatya mevsimi geldi.
Mevsimlerden papatyayı severim.
Sonra seni
Sonra yine seni
Ve hep seni...
Kimse istemez mutlu olmayı
Ama mutsuzluğa da var mısın?
Çık gel bir kez daha
Çık gel bir kez daha
Beni bozguna uğrat
Ben güzel değil miyim?
Neden kuş koymuyorlar yoluma?
Ben sana kızsam,
Kendime küserim..
En çok sesini aradım.
Gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydi..
Gözlerini sildi zaman
Dedim ya.. Eylüldü
Savruluşu bundandı kimsesizliğimizin.
Sonra dalgalar geldi dile
Sonra mavilik aldı her yerimizi
Nasıl hatırlıyorsan dünyayı, öyle
Kötülüklerin büsbütün egemen olduğu
Namussuz bir çağ bu biliyorsun
Hasret kalmışız yüreği güzel insanlara
Bazen sadece yorgun oluyor insan.
Ne küs, ne yalnız, ne de aşık...
Ama sen yine de gitme
Gidersen peşinden gelmem
Ama kalırsan,
Bu masalın sonunu birlikte öğreniriz.
Meğer ne çok canı yanarmış insanın,
Baktığı yerde göremeyince görmek istediğini
Birgün aklına gelecek olursam,
Bana şiir ısmarla
Eylülü konuşalım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder